خونه ی مادربزرگه

درخت را دوست دارم ! نه به خاطر میوه اش به خاطر اینکه سایه اش را رو سر دوست و دشمن می اندازه...

دیوار را دوست دارم ! نه به خاطر بلندیش برای اینکه هیچوقت پشت آدم رو خالی نمی کنه...

دریا را دوست دارم ! نه به خاطر بزرگیش برای یه رنگیش...

سایه را دوست دارم ! چون هیچوقت آدم رو تنها نمی ذاره...

زنجیر را دوست دارم ! نه به خاطر طولانی بودنش به خاطر به هم پیوسته بودنش...

شلغم را دوست دارم ! نه به خاطر شل اش به خاطر غم اش...

کرم خاکی را دوست دارم ! نه به خاطر کرم بودنش به خاطر خاکی بودنش...

برف را دوست دارم ! نه به خاطر اینکه سفیده به خاطر اینکه عالم را روسفید می کنه...

گاو  را دوست دارم ! به خاطر اینکه نمیگه من میگه ما...

سرنوشت را دوست دارم  ! چرا که نمیشه اونو از   سر   نوشت...